آتش،دود،دوستی

گویند:

         دوست مانند آتشی است که شعله های آن هم نشینانش  را گرم می کند.

اما من،

          از آتش دوستیت بهره ای نبردم 

                                            جز آنکه دودت مرا کور کرد.